بررسی انگل های خارجی جوندگان در مناطق شهری استان مازندران در سال های ۷۶ الی ۷۸

سابقه و هدف: با توجه به نقش انگل های خارجی جوندگان در انتقال بیماری های مختلف از جمله طاعون، تب راجعه، تیفوس مورن و غیره، مطالعه ای جهت بررسی انگل های خارجی جوندگان در مناطق مختلف استان مازندران در سال های 76 الی 78 انجام پذیرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی انجام شد. جامعه مورد مطالعه جوندگان شهرهای ساری، بهشهر، قائم شهر (جویبار) ، آمل، محمودآباد، نور، رامسر، تنکابن و نواحی مرکزی شهرها (5 کیلومتر اطراف شهر) بودند. با نصب تله های زنده گیر به صورت تصادفی در اماکن مختلف، نسبت به صید جوندگان اقدام گردید. پس از صید جوندگان و انتقال آنها به آزمایشگاه، متعاقب بیهوشی و ثبت مشخصات ظاهری جوندگان، آنها در بالای تشتک آبی به منظور جدا کردن انگل های خارجی برس می شدند. انگل های خارجی پس از جمع آوری از روی تشتک آب در الکل 70 درجه نگهداری شده تا پس از مونته شدن مورد شناسایی قرار گیرند. همچنین کلیه اطلاعات مربوط به جونده و انگل در فرم مخصوص ثبت گردیده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: درطی این بررسی مجموعا 371 جونده متعلق به هفت گونه صید گردید که عبارت بودند از: 148 rattus rattus عدد (40 درصد)؛ 87 rattus norvegicus عدد (23 درصد)؛ 40 mus musculus عدد (11 درصد)؛ 25 glis glis عدد (7 درصد)؛ 7 apodemus sylvaticus عدد (2 درصد)؛ 45 nesokia indica عدد (12 درصد)؛ و 19 arvicola terrestis عدد (5 درصد). همچنین در این بررسی اکتوپارازیت های جدا شده عبارت بودند از:hoplopleuridae ، echinolaelaps echidninus،opiliacaridae ،rhipicephalus ، n.faciatus وixodidae که بیشترین فراوانی مربوط به hoplopleuridae و کمترین فراوانی مربوط بهixodidae می باشد.استنتاج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که میزان آلودگی به انگل های خارجی در جوندگان صید شده و در منطقه مورد مطالعه 40 درصد می باشد. آلودگی در گونه هایrattus rattus ،nesokia indica ، rattus norvegicus و arvicola terrestris مشاهده گردید و اکتوپارازیت های جدا شده همگی از نظر پزشکی و دامپزشکی حایز اهمیت می باشند.